کاهش انتقال حرارت بین دو استوانه هم محور‏، ضخیم و طویل به کمک سپرهای تشعشعی ضخیم همراه با ضریب صدور وابسته به دما

در این مطالعه، میزان انتقال حرارت بین دو استوانه هم محور، ضخیم و طویل با استفاده از روش های تحلیلی و با توجه به مفاهیم انتقال حرارت تشعشعی و انتقال حرارت هدایت و معادله تعادل انرژی در مرزها، بررسی شده است. همچنین با توجه به اهمیت کاربرد سپرهای تشعشعی در شرایط مختلف، میزان انتقال حرارت، درصد کاهش انتقال حرارت، دما و ضریب صدور مربوط به هر یک از سطوح در حضور یک، دو و سه سپر تشعشعی ضخیم با ضریب صدور وابسته به دما محاسبه شده است. از محاسبات انجام شده ملاحظه می شود که به کار بردن یک سپر تشعشعی با ضریب صدور کمتر (تنگستن) می تواند بهتر از دو سپر و حتی سه سپر تشعشعی با ضریب صدور بیشتر(سیلیکون کاربید) سبب کاهش انتقال حرارت شود. همچنین حالت بهینه برای ترکیب چند سپر تشعشعی با جنس های متفاوت به دست آمده است.